نیاز صنعت

کاربرد کفش ایمنی

مشاغل زیادی هستند که توصیه می شود هنگام کار حتما موارد ایمنی را در آنها رعایت کنید و با توجه به اینکه کفش ایمنی نیز در دسته وسایل ایمنی جای دارد استفاده از آن ضروری است. با توجه به ماهیت انواع کفش ایمنی و نگهداری و مراقیت از پا، نیاز است که کاربرد های پوتین ایمنی و اینکه در چه مشاغلی نیاز است که از این کفش استفاده کنیم را بیشتر بدانیم. کارهای معدنی، ساختمانی، حفاری، جوشکاری و … از جمله مشاغل و حرفه هایی هستند که استفاده از کفش ایمنی در آنها ضروری بوده و کاربرد دارد.

کفش ایمنی چگونه از پا مراقبت می کند؟

تا به اینجا به این شناخت رسیدیم که انواع کفش ایمنی چیست و در برابر چه خطراتی از پا محافظت میکند. مراقبت از پا مهم ترین وظیفه ای است که انواع کفش ایمنی انجام می دهند. جنس رویه، زیره و سر پنجه قسمت های اصلی یک کفش ایمنی هستند که در صورت رعایت تمام استاندارد ها از پا در مقابل خطرات زیادی مراقبت می کند. این مراقبت ها شامل : جلوگیری از سوختگی، جلوگیری از شکستگی، جلوگیری از سر خوردن، جلوگیری از سوراخ شدن و… می باشد.

انواع کفش ایمنی

در ادامه این مقاله انواع کفش ایمنی را به همراه کاربردشان معرفی کرده و توضیح می دهیم تا شناخت ما از این مقوله کامل شود و همچنین اگر برای خرید کفش ایمنی به دنبال فروشگاه معتبر هستید، ایمن صنعت آریا میتواند انتخاب مناسبی باشد.

 کفش ایمنی ضد اسید

در برخی از محیط های کاری مواد اسیدی و شیمیایی وجود دارد و برای اینکه پاها در مقابل اسیدها و مواد شیمیایی در امان باشند از کفش های ضد اسید استفاده می شود. جنس این کفش ها از موادی است که در برابر اسید مقاومت بالایی دارند و همچنین باید کفه های آنها به گونه ای باشد که کفش دچار لغزش نیز نشود. کفش ایمنی ضد اسید تمام استاندارد های مربوطه را باید داشته باشد و جنس زیره آن نیز PVC است. نکته مهم این است که این کفش ها باید در محیط های قلیایی، اسیدی، بنزینی و … دارای مقاومت بالایی باشند. 

کفش ایمنی ضد آب

در برخی مشاغل مانند تاسیسات، حفر چاه های آب و لوله کشی فاضلاب که در آنها آب زیاد است باید از کفش های ایمنی ضد آب استفاده شود. جنس این کفش ها نیز از موادی است که اجازه نفوذ آب به داخل کفش و آسیب رساندن به پا را نمی دهد. عایق بودن این مدل از کفش ها از نکات مهمی است که باید در نظر داشت.

کفش ایمنی ضد لغزش

استفاده از کفش ایمنی ضد لغزش باعث می شود تا هنگام کار، پاها در مکان هایی که سنگ ریزه و مواد لیز، مانند روغن وجود دارد دچار لغزش و سُرخوردگی نشوند.

کفش ایمنی ضد حریق

در مشاغلی مانند آتش نشانی که کار اطفاء حریق را انجام می دهد و شغل هایی مشابه که در آنها احتمال حریق و آتش سوزی وجود دارد از این کفش ها استفاده می شود تا در مقابل آتش و حریق مقاوم باشد و در ساخت آنها نیز از چرم استفاده می شود. این کفش ها از پا در مقابل سوختگی نیز محافظت می کنند.

کفش ایمنی ضد برق

برق یکی از مواردی است که خطرات بسیاری برای انسان دارد و می تواند صدمات جبران ناپذیری را به بدن وارد کند پس به همین خاطر است که هنگام کارهای برقی باید از پوشش مناسب استفاده کرد. کفش های ایمنی نیز از جمله این موارد هستند چرا که ممکن است هنگام کار ،سیم روی پا افتاده و یا پا روی سیم های برق قرار گیرد و یا در محیط هایی مانند ساخت ریل قطار شهری باشیم که جریان قوی برق در جریان است به همین خاطر استفاده از یک کفش ایمنی که عایق برق است از جمله الزامات مهم است و جنس این کفش ها نیز از چرم مقاوم است. کفش های ایمنی برق در مدل های مختلفی وجود دارند که هر کدام را در ادامه معرفی می کنیم.

هدایت کننده: در این مدل از کفش های ایمنی، جریان های برق و الکتریسیته انباشته شده در کفش به زمین هدایت می شوند. در واقع این کفش ها میزان برق ایستایی که در کفش انباشته شده است را کاهش می دهند.

غیر قابل هدایت: استاندارد این کفش ها به گونه ای طراحی شده است که در آنها یک منبع حفاظت ثانویه قرار دارد تا در هنگام برخورد با مدار های الکتریکی و جریان برق ،شدت شوک آن را کاهش دهد.

ضد استاتیک: این مدل از کفش ها در محیط های حساس به الکتریسیته ساکن مورد استفاده قرار می گیرند و کارشان این است که انباشت الکتریسیته را از بدن خارج کنند.

کفش ایمنی جوشکاری

در حرفه و شغل جوشکاری که مواد مذاب و پاشش شعله های ذوب وجود دارد نیاز است که از کفش هایی استفاده کنیم که در برابر این خطرات و آسیب ها پا را مراقبت کنند و با توجه به اینکه شغل جوشکاری نیز بسیار پر کاربرد است نیاز است که کاربران قبل از شروع کار، نکات ایمنی از قبیل پوشیدن کفش ایمنی مناسب را رعایت کنند.

کفش ایمنی حفاری

این کفش ها دارای رویه چرم و یا پلاستیکی و در مدل ساق بلند می باشند و در کارهایی نظیر حفر چاه های نفتی و گازی، محیط های عمرانی و حفر معدن مورد استفاده قرار می گیرند. در مشاغل نام برده هر لحظه احتمال افتادن اجسام سنگین روی پا و همچنین نفوذ مواد نفتی به داخل کفش، وجود دارد و استفاده از کفش ایمنی حفاری یک گزینه مناسب برای مراقبت از پا است.

کفش ایمنی ساق بلند

کفش های ایمنی در دو اندازه ساق بلند و کوتاه ساخته می شوند. از کفش های ایمنی ساق بلند در مکان هایی که ممکن است به ساق های پا هنگام کار آسیب برسد و یا مکان هایی که مایعات شیمیایی و اسیدی در آن قرار دارد استفاده می شوند. در ساخت کفش های ایمنی باید به جنس کفش دقت کرد تا از مقاومت بالایی در مقابل خطرات نفوذ مایعات و پارگی احتمالی برخوردار باشد.

کفش ایمنی مهندسی

در محیط های صنعتی و برای رعایت اصول ایمنی در حین کار از کفش های ایمنی مهندسی استفاده می شود. در این محیط ها استفاده از کفش ضروری بوده و باعث می شود تا آسیبی به پا وارد نشود. کفش های مهندس دارای جنس های مختلفی می باشند.

 کفش ایمنی کار

شکل ساده ای از انواع کفش های ایمنی است که از آن می توان در کارهای مختلفی استفاده کرد و هدف از استفاده این کفش نیز محافظت از پاها در مقابل برخی موارد مانند افتادن سنگ و … می باشد. از این کفش ها در کارهای معمولی مانند تعمیرات و بازسازی خانه و موارد شبیه به آن نیز استفاده می شود.

در ساخت و تولید کفش های ایمنی از اجزاء و قسمت هایی استفاده می شود تا پا همیشه ایمن بماند. این اجزاء از جنس های مختلفی ساخته می شوند که در کل کفش ایمنی را به وجود می آورند تا از آنها بتوان در کارهای مختلفی استفاده کرد. در زیر اجزاء تشکیل دهنده انواع کفش ایمنی را معرفی می کنیم.

اجزای کفش ایمنی

سر پنجه: قسمتی است که انگشتان پا را محافظت می کند و در ساخت این قسمت از پوشش های فولادی، کامپوزیت و پلاستیک استفاده می شود تا از مقاومت بالایی برخوردار باشند. سرپنجه در کفش های ایمنی وظیفه مراقبت از انگشتان پا را در مقابل اجسام سنگین دارد.

رویه: به قسمتی از کفش که پوشش کلی آن را در بر می گیرد رویه گفته می شود و در ساخت آن از مواد چرمی و پلاستیکی استفاده می شود. رویه کفش باید در برابر نفوذ و ضربه و حتی برش مقاوم باشد.

کفی: با توجه به اینکه ممکن است در مدت زمانی طولانی از کفش ایمنی استفاده کنیم، ساخت کفی های آن متناسب با قوس پا و شکل کف پا طراحی می شود تا موجب خستگی پا و از فرم خارج شدن اسکلت آن نشود. جنس این کفی ها از فوم، چرم و پلاستیک ساخته می شود تا هنگامی که کفش را می پوشیم فشار های اضافی وزن بدن را خنثی کند. کفی ها دارای دو نوع نرم و سخت هستند که این دسته بندی نیز بر اساس مشاغل ساخته می شود.

زیره: زیره کفش ایمنی از قسمت های مهمی است که باید دارای مقاومت و انعطاف باشد و در ساخت آن از پی یو و تی پی تو استفاده می شود که از استحکام بالایی برخوردار هستند. علاوه بر استحکام و مقاومت، زیره انواع کفش ایمنی باید سبک نیز باشد تا هنگام کار به مدت طولانی پا خسته نشود.

تفاوت کفش ایمنی و کوهنوردی

از کفش ها می توان در موارد گوناگون و مختلفی استفاده کرد که یکی از آنها استفاده از کفش کوهنوردی است. با توجه به اینکه کفش کوهنوردی هم در زمره کفش های ایمنی محسوب می شود، اما تفاوت هایی با انواع کفش ایمنی دارد و آن هم در نوع کاربرد آن است. از این کفش در هنگام کوهنوردی استفاده می شود و می خواهیم پا در برابر پیچ خوردگی و سرما در امان و اینکه در برابر نفوذ آب و سرما نیز مقاوم باشد. اما در کفش های ایمنی از استاندارد های مختلفی از جمله سر پنجه فولادی، ضد اسید، ضد برش و … استفاده می شود.

علایم اختصاری روی کفش های ایمنی

برای استفاده درست و صحیح از کفش های ایمنی نیاز است که بدانیم این کفش ها دارای چه علایم و حروف اختصاری هستند که هنگام خرید کفش ایمنی باید هر کدام از آنها را بدانیم چرا که این علایم اختصاری مشخص می کند کفش از چه مقاومتی برخوردار است و از این کفش های ایمنی در چه موارد و مشاغلی می توان استفاده کرد. در ادامه این موضوع انواع این علایم و حروف اختصاری را به همراه نوع استفاده هر کدام بیان می کنیم.

PU: نشان دهنده این است که زیره این کفش از پلی اورتان ساخته شده است.

RR: نشان دهده این است که کفش در برابر ابزار های برنده مقاوم است.

CP: در برابر جریان برق و الکترسیته مقاوم است.

SD: نشان دهنده این است که کفش در برابر انفجار مقاوم است.

SB: نشان دهنده این است که کفش دارای سرپنجه های فولادی است و در برابر ضربات مقاوم است.

SRA: نشان دهنده ضد لغزش بودن کفش بر روی سرامیک و محلول هایی مانند سولورید سولفات است.

SRB: نشان دهنده ضد لغزش بودن بر روی فولاد با گلسیرول است.

مثلث سبز: مقاوم بودن کفش در برابر سوراخ شدن و پارگی

نوار سفید: مقاوم بودن کفش ایمنی در برابر برق و الکتریسیته

نوار زرد: محافظت در برابر استاتیک و شوک های الکتریکی

نوار سرخ: هدلیت کننده الکتریکی

درخت صنوبر: مقاوم در برابر ابزارآلات برشی

 

جوش احتراقی معمولاً برای جوشکاری هادی های مس استفاده می شود؛

اما برای جوشکاری طیف وسیعی از فلزات از جمله فولاد ضد زنگ، چدن، فولاد معمولی، برنج و برنز مناسب است.

جوش کدولد به خصوص برای پیوستن به فلزات غیر مشابه بسیار مفید است.

فولاد زنگ نزن

به دلیل هدایت الکتریکی خوب و پایداری بالا در برابر پالس های اتصال کوتاه، جوش احتراقی یکی از گزینه هایی است که

توسط سازمان برق ملی ایالات متحده برای هدایت کننده های زمین و پرش های اتصال مشخص شده است.

این روش ترجیحی اتصال است و در واقع تنها وسیله قابل قبول برای اتصال مس به کابل گالوانیزه است.

کاربردهای جوش احتراقی

 جوشکاری ریلی

جوشکاری ریلی ترمیت مدرن ابتدا به عنوان یکی دیگر از کاربردهای واکنش ترمیت توسعه یافت.

اولین خط ریلی در آلمان جوش داده شد و ریل های جوش داده شده با ترمیت محبوبیت بیشتری پیدا کردند؛

زیرا با سایش اضافی که توسط سیستم های جدید برقی و پر سرعت بر روی ریل ها اعمال می شد،

از قابلیت اطمینان بیشتری برخوردار بودند.

اگرچه امروزه تمام جوش های ریلی با استفاده از فرآیند ترمیت انجام نشده اند؛

اما هم چنان در تمام دنیا یک روش عملیاتی استاندارد در این حوزه به حساب می آید.

جوش احتراقی ریل

 روند جوشکاری ریلی

برای اجرای جوشکاری ریلی مشابه جوش احتراقی عمل می شود.

انتهای ریل ها تمیز، صاف و به فاصله 25 میلیمتر از هم قرار می گیرند.

این شکاف بین انتهای ریل در جوشکاری برای اطمینان از نتایج سازگار در ریختن فولاد مذاب در قالب جوش است.

درصورت خرابی جوشکاری، می توان انتهای ریل را به فاصله 75 میلیمتر برش داد و انتهای ریل ذوب شده و

آسیب دیده را ازبین برد و با قالب مخصوص و بار ترمیت بزرگتر اقدام به جوشکاری کرد.

برای پیش گرم شدن انتهای ریل و فضای داخلی قالب از یک مشعل با ظرفیت گرمایی مناسب استفاده می شود.

جوشکاری ریلی

مقدار مناسب ترمیت با فلز آلیاژ در یک بوته نسوز قرار می گیرد و

هنگامی که ریل ها به درجه حرارت کافی رسیدند، ترمیت مشتعل شده و

اجازه می دهد تا هر فلز آلیاژی کاملا ذوب و مخلوط شود.

بوته واکنش سپس به پایین زده می شود.

فولاد مذاب به داخل قالب ریخته می شود و با انتهای ریل ذوب می شود و جوش را تشکیل می دهد.

سرباره، سبکتر از آن است که فولاد از آخرین بوته عبور کند و

قالب را به یک حوض فولاد می ریزد تا پس از خنک شدن، دفع شود.

قالب برداشته شده و جوشکاری با تراش داغ و سنگ زنی تمیز می شود تا یک اتصال صاف تولید شود.

فولاد ریل قبل از اینکه بتواند وزن لوکوموتیوهای ریل را حفظ کند، باید در کمتر از 370 درجه سانتیگراد سرد شود.

روش فعلی باعث استفاده از ریل های جوشکاری شده در سرتاسر خطوط با سرعت بالا شده و

اتصالات انبساطی به منظور محافظت از محل اتصال ها و گذرگاه ها از فشار زیاد به حداقل می رسد.

اگر ریل در اتصالات محکم شده باشد و اتصالات از وضعیت خوبی برخوردار باشند، در برابر نوسانات دمای محیط طبیعی منطقه مقاومت خواهد کرد.

 

 

 

جوش احتراقی یک روش ساده و اقتصادی برای ایجاد اتصال زمین الکتریکی دائمی و با کیفیت است.

مزیت اصلی این فرآیند این است که به هیچ منبع حرارتی خارجی احتیاج ندارد و

با استفاده از یک واکنش گرمازای شیمیایی از یک ترکیب ترمیت (پودر جوش) برای گرم کردن هادی ها استفاده می شود.

از این رو، آشنایی با فرآیند و ویژگی های این جوش احتراقی بر مهندسان برق و علم آموزان این حوزه واجب است.

با ما همراه باشید تا جوش احتراقی را در 5 بخش مجزا به ترتیب زیر به تفصیل با هم بررسی کنیم.

1 جوش احتراقی چیست؟

جوش احتراقی (Exothermic welding) که با نام تجاری جوش کدولد (cadweld) نیز شناخته می شود یک فرآیند جوشکاری است که

از فلز مذاب برای اتصال دائمی هادی ها استفاده می کند.

این فرآیند در یک واکنش گرمازا از یک ترکیب ترمیت برای گرم کردن فلز استفاده می کند و نیازی به منبع خارجی گرما و جریان ندارد.

واکنش شیمیایی تولید کننده گرمای یک واکنش بین پودر آلومینیوم و یک اکسید فلز است.

این روش جوشکاری به عنوان پیوند گرمازا و جوشکاری ترمیت شناخته می شود.

جوش احتراقی

2 روند کلی جوش احتراقی

در جوش احتراقی، گرد و غبار آلومینیوم، اکسید فلز دیگری را که معمولاً اکسید آهن است، کاهش می دهد؛

زیرا آلومینیوم بسیار واکنش پذیر است. معمولاً اکسید آهن (III) استفاده می شود.

محصولات این واکنش، اکسید آلومینیوم، آهن و مقدار زیادی گرما هستند.

واکنش دهنده ها معمولاً پودر شده و با یک چسب مخلوط می شوند تا

مواد را جامد نگه دارند و از جداسازی جلوگیری کنند.

معمولاً ترکیب نهایی از واکنش 5 سهم پودر اکسید آهن قرمز (زنگ زده) و 3 سهم پودر آلومینیوم ازنظر وزنی است که در دماهای بالا مشتعل می شود.

واکنشی به شدت گرمازا (تولید گرما) رخ می دهد که

ازطریق احیا و اکسیداسیون، یک توده گرم سفید از مذاب و اکسید آلومینیوم نسوز تولید می شود.

 

اکسید آلومینیوم چگالی کمتری نسبت به آهن مایع دارد و بنابراین در بالای واکنش شناور است؛

درنتیجه در مراحل جوشکاری باید در نظر گرفت که فلز مذاب واقعی در پایین بوته است و

توسط سرباره شناور پوشانده شده است.

بوته حلزونی یک ظرف سرامیکی یا فلزی است که در آن ممکن است فلزات یا سایر مواد، ذوب شده یا

در معرض دمای بسیار بالا قرار گیرند.

درحالی که بوته ها در گذشته معمولاً از خاک رس ساخته می شدند،

می توان آن را از هر ماده مقاوم دربرابر دمای کافی برای ذوب شدن یا تغییر در محتوا تهیه کرد.

جوش احتراقی برای جوشکاری ریل های راه آهن استفاده می شود.

کیفیت جوش خالص شیمیایی به دلیل نفوذ گرمای کم به فلزات متصل و محتوای بسیار کم کربن و آلیاژ پایین است.

در آهن مذاب تقریبا خالص برای به دست آوردن جوش های راه آهن، انتهای ریل هایی که با ترمیت جوش داده می شوند با

مشعل گرم می شوند که به حرارت نارنجی برسند تا اطمینان حاصل شود که فولاد مذاب در حین ریختن سرد نشده است.

3 مواد مورد استفاده در جوش کدولد

روند جوش ترمیت

چون محصول واکنش ترمیت آهن خالص هست و فولاد قوی تر ایجاد نمی شود،

برای بالا بردن مقاومت در مخلوط ترمیت از تعدادی گلوله کوچک و یا تعدادی میله از جنس آلیاژهایی با درصد کربن بالا استفاده می شود.

این مواد آلیاژی از گرمای واکنش ترمیت ذوب و در فلز جوش مخلوط می شوند.

با توجه به آلیاژ ریل جوش داده شده، ترکیب دانه های آلیاژی متفاوت خواهد بود.

 آلیاژ

 

از اکسیدهای فلزی دیگری مانند اکسید کروم می توان برای تولید فلز داده شده به شکل اولیه استفاده کرد.

از ترمیت مس با استفاده از اکسید مس برای ایجاد اتصالات الکتریکی استفاده می شود.

در این واکنش عموما به دمای بسیار بالایی دست پیدا می کنیم؛

هرچند که اکسید فلز مورد استفاده در مقدار این دما تاثیرگذار است.

واکنش دهنده ها معمولاً به صورت پودر تهیه می شوند و واکنش با استفاده از جرقه از فندک سنگ چخماق تحریک می شود.

انرژی فعال سازی برای این واکنش بسیار زیاد است و

نیاز به استفاده از یک ماده تقویت کننده مانند فلز منیزیم پودر شده یا یک منبع شعله بسیار گرم است.

سرباره ای از اکسید آلومینیوم که تولید می کند، دور انداخته می شود.

در هنگام جوشکاری هادی های مس، فرآیند از یک قالب بتونه نیمه دائمی گرافیت استفاده می کند که

در آن مس مذاب تولید شده توسط واکنش، از طریق قالب و و اطراف هادی های جوش داده شده جریان می یابد و

یک جوش هدایت الکتریکی بین آن ها ایجاد می شود.

وقتی مس خنک می شود، قالب شکسته می شود یا در جای خود باقی می ماند.

مورد دیگری که در جوش احتراقی می تواند استفاده شود، بوته گرافیتی دستی است.

از مزایای این بوته ها می توان به موارد زیر اشاره کرد

قابلیت حمل

هزینه کم تر

انعطاف پذیری

 ویژگی های جوش احتراقی

یک جوش گرمازا از مقاومت مکانیکی بالاتری نسبت به سایر اشکال جوش برخوردار است و

مقاومت در برابر خوردگی بسیار خوبی دارد.

با این حال، این فرآیند نسبت به سایر فرآیندهای جوشکاری ویژگی های منفی دارد که

در زیر به برخی از آن ها اشاره شده است:

پرهزینه تر است.

به قالب های قابل تعویض نیاز دارد.

امکان تکرار در این نوع جوش فراهم نیست.

شرایط مرطوب یا هوای بد می توانند در روند کار این نوع جوشکاری اختلال ایجاد کنند.

 

 

چک لیست تجهیزات صاعقه گیر و اقلام مورد نیاز صاعقه گیر الکترونیکی در این مطالعه به طور کامل آورده شده است . این چک لیست صاعقه گیر جهت برآورد هزینه اجرای سیستم صاعقه گیر و ارتینگ می تواند موثر باشد . باید توجه داشت هر سیستم صاعقه گیر از سه بخش اصلی تشکیل شده است که در تمامی انواع سلوشن های اجرا و نصب صاعقه گیر الزامی می باشد و به ترتیب به اجزای مورد نیاز آن خواهیم پرداخت. این سه بخش عبارتند از :

بخش اول : سری صاعقه گیر (پایانه هوایی ) و دکل مربوطه

بخش دوم : اجرای هادی نزولی (پایین رونده)

بخش سوم : اجرای سیستم ارت و تخلیه جریان صاعقه به زمین

اقلام مورد نیاز بخش اول :

1-سری صاعقه گیر (پایانه هوایی ) [اجباری] : جهت انتخاب سری صاعقه گیر ابتدا می بایست شعاع پوشش مورد نیاز و همچنین ارتفاع دکل را تعیین نمایید. (تمامی شعاع های پوشش ذکر شده در این مقاله بر اساس دکل 5 متری بعنوان پیش فرض در نظر گرفته شده است و برای تعیین شعاع پوشش در ارتفاع های مختلف بایستی جداول شعاع صاعقه گیر انتخابی را بررسی نمایید)

- شعاع پوشش تا 70 متر : صاعقه گیر ایرانی مدل THUNDER30 ، صاعقه گیر فرانسوی امگا مدل X25 و مدل X35 ، صاعقه گیر فرانسوی الیپس مدل ELLIPS 1.0 و ELLIPS 1.2 ، صاعقه گیر ترکیه ای لیوا مدل های سری C با کدهای LAP-CX-040 و LAP-CX-070 .

- شعاع پوشش تا 90 متر : صاعقه گیر ایرانی مدل THUNDER45 ، صاعقه گیر فرانسوی امگا مدل X45 ، صاعقه گیر فرانسوی الیپس مدل ELLIPS1.3 ، صاعقه گیر ترکیه ای لیوا مدل های سری B با کدهای LAP-BX-175 و LAP-BX-125 .

- شعاع پوشش تا 120 متر : صاعقه گیر ایرانی مدل THUNDER60 ، صاعقه گیر فرانسوی امگا مدل X60 ، صاعقه گیر فرانسوی الیپس مدل ELLIPS1.4 ، صاعقه گیر ترکیه ای لیوا مدل های سری A و D با کدهای LAP-AX-210 و LAP-DX-250 .

2-متعلقات نصب سری صاعقه گیر [اجباری] : شامل یک عدد پایه نیم متری جهت اتصال به سری صاعقه گیر به همراه دو عدد کلمپ کرپی مخصوص جهت نصب پایه نیم متری به دکل

3- دکل صاعقه گیر [اجباری ] : دکل صاعقه گیر معمولا بصورت یک دکل خود ایستا تلسکوپی با ارتفاع 5 متر در نظر گرفته می شود و شرکت الکتروتوان بعنوان سازنده این دکل ها ، برای هر یک از انواع انتخابی صاعقه گیر ، دکلی مخصوص تولید نموده و بنا بر مقتضیات پروژه آن را اصلاح می نماید. در مواقعی که صاعقه گیر نیاز به دکل های بلندتر نیز داشته باشد می توان از دکل G35 مهاری نیز استفاده نمود و بنا بر نظر طراح و کارشناسان شرکت الکتروتوان ارتفاع تعیین می گردد. در بسیاری از پروژه ها نیز صاعقه گیر بر روی دکل مخابراتی (در صورت وجود دکل در زون مورد نیاز) نصب می شود که دیگر لزومی به خرید دکل وجود ندارد اما توصیه می شود حتما با کارشناسان ما جهت مشاوره فنی در ارتباط باشید .

4- کانتر صاعقه گیر الکترونیکی[اختیاری]: جهت شمارش تعداد دفعات برخورد صاعقه به سیستم صاعقه گیر که استفاده از آن اختیاری و بسته به طراح پروژه و یا نظر بهره بردار دارد.

اقلام مورد نیاز بخش دوم :

پس از انتخاب سری صاعقه گیر و دکل ، در بخش دوم اجرای سیستم صاعقه گیر می بایست هادی نزولی جهت ارتباط صاعقه گیر با زمین یا ارت فراهم شود که نیاز به تجهیزات زیر دارد :

1- سیم لخت هوایی مسی و یا تسمه مسی [اجباری] : بر اساس استاندارد NFC17102 باید دو عدد سیم یا تسمه از صاعقه گیر منشعب شده و به سمت زمین هدایت شود که سایز سطح مقطع سیم لخت مسی حداقل 50 میلی متر مربع و تسمه مسی حداقل 3*20 باشد. مقدار سیم مورد نیاز بستگی به ارتفاع ساختمان و دکل خواهد داشت.

2- بست اتصال سیم یا تسمه به دکل [اجباری] : این بست معمولا بصورت بست کمربندی استیل بوده و سیم یا تسمه را به دکل می بندد. طبق استاندارد هر 50 سانتی متر باید یک بست در نظر گرفته شود.

3- روف کلمپ [اختیاری] : این بست همانند گلدان بر عکس می باشد و در مقطع بالایی آن یک کلمپ مسی جهت نگهداشتن سیم و یا تسمه تعبیه شده است. از روف کلمپ معمولا زمانی استفاده می شود که هادی نزولی بر روی پشت بام تا لبه بام حرکت افقی داشته باشد و از قرار گرفتن سیم یا تسمه بصورت مستقیم بر روی سطح بام جلوگیری می نماید .

4- بست اتصال سیم یا تسمه به دیوار[اجباری] : این بست نیز برای تثبیت هادی نزولی (سیم یا تسمه) بر روی دیوار ساختمان طراحی شده است و بصورت یکپارچه یا دو پارچه بوده و بر روی دیوار پیچ می شود. جهت بررسی این بست اینجا کلیک نمایید.

اقلام مورد نیاز بخش سوم (ارتینگ) :

پس از اجرای هادی نزولی ، در مرحله آخر به اجرای ارتینگ مجزا برای صاعقه گیر میرسیم. لازم به ذکر است که طبق استاندارد NFC 17102 می بایست دو عدد هادی نزولی از دو طرف ساختمان به سمت زمین اجرا شود بنابراین نیاز به اجرای دو ارت مجزا از یکدیگر و مجزا از ارت ساختمان و دیگر تجهیزات می باشد. در اینجا به اقلام مورد نیاز برای احداث چاه ارت می پردازیم . البته روش های بسیاری برای اجرای ارت وجود دارد که ممکن است کارشناسان با توجه به مختصات پروژه از آنها استفاده نمایند مانند ارت پنجه کلاغی ، ارت مش سطحی ، اجرای هادی راند دور ساختمان و ... . عمق چاه نیز معمولا به اندازه 5 متر حفر می گردد.

1- صفحه ارت مسی [اجباری] : اندازه صفحه معمولا 50*50 سانتی متر به قطر 3 یا 5 میلی متر انتخاب شده و جنس آن باید از مس خالص یا ذوبی باشد . در بعضی از پروژه ها نیز از صفحه ارت گالوانیزه به دلیل رطوبت بالای محیط استفاده می شود. باید در نظر داشت به اندازه عمق چاه نیز سیم مسی باید به صفحه ارت جوش داده شود. شرکت الکتروتوان در صورت نیاز ، صفحه مسی خود را به صورت ست صفحه و سیم بصورت جوش داده شده به روش کدولد و یک عدد کلمپ اتصال سیم به صفحه ارایه می نماید. این امر باعث سهولت و سرعت در اجرای چاه ارت شده و نیاز متقاضی به خرید پودر جوش کدولد و قالب جوش را مرتفع می سازد و دیگر نیازی به خرید این اقلام بطور جداگانه نیست.

2- دریچه بازدید چاه ارت [اجباری] : دریچه بازدید جهت بازدید چاه ارت به همراه شینه و مقره ارایه می گردد. این دریچه ها در بخش های کم رفت و آمد با جنس پلی اتیلن انتخاب می شود و در مواقعی که چاه در محل های پر رفت و آمد و عبور وسایل نقلیه تعبیه شده باشد بصورت بتنی خواهد بود.

3- کابلشو [اجباری] : جهت اتصال سیم مسی جوش داده شده به شینه ارت و هادی نزولی به شینه ارت داخل دریچه بازدید استفاده می گردد. سایز آن نیز بر اساس سایز کابل تعیین می گردد.

4- مواد کاهنده مقاومت خاک [اجباری] : جهت پر کردن چاه ارت از ملات مواد کاهنده و خاک نرم استفاده می شود . انواع مواد کاهنده در اینجا بررسی شده است. برای انتخاب ماده کاهنده بنا به مقتضیات پروژه با ما در تماس باشید.

5- ارت باکس دیواری [اختیاری] : جهت تست دوره ای مقاومت چاه ارت و ارزیابی به هم پیوستگی می توان از ارت باکس دیواری استفاده نمود.